GAMZE(02/06/2016)
Hayat ne kadar garip ya Ömür abi
Buraya geldiğim ilk günü hatırlıyorum da babam beni kapıda bıraktığında çok
ağlamıştım. Hiç tanımadığım insanlar ve hiç bilmediğim bir şehir. Başlarda ne
yapacağımı nasıl davranacağımı bilemedim alışamadım bir türlüzor oldu başta ama
geçti hele 2. Sene nasıl geçti anlamadım bile ne çabuk geçti ya başa
saramıyormuyuz????
Mersine gittiğimde herkese 2. Evim Osmaneli de diyeceğim ve buraları çok
özleyeceğim. Senin de çok emeğin var abi hakkını helal et… |